Jeugdcricketers missen landstitel maar net: 186-181



Vooraf had het oudste jeugdteam van Voorburg CC niet op een finaleplaats gerekend en het was de kroon op een toch nog mooi cricketseizoen dat zij het op een zonnige zaterdag 19 september 2020 mochten opnemen tegen de combi van VRA, ACC en Qui Vive. Helaas trok VCC in een goede wedstrijd net aan het kortste eind.

Tosswinst betekende eerst fielden. Het veld stond goed en het bowlen was prima. Nirav Kulkarni fieldde scherp in de covers en ook Annemijn van Beuge had een paar goede stops. De openers van het combiteam batten goed tot er één door keeper Babette de Leede knap gevangen werd op het bowlen van Wouter Rutgers.

In de 24e over cleande Floriaan Cordesius jeugdinternational Mees van Vliet voor een mooie 47. Bart Foget ving opener Udit (81) prachtig op het bowlen van Jacobus Nel, 165/3/27. Danger man Shreyas Potdar ging uit door een supervang van Jamie Ryder (166/4) en Nirav Kulkarni pakte een vang op eigen bowlen op een weergaloze langzamere. Gemiste run out- en vangkansjes waren een onwaardig einde van een anderszins goede fieldingprestatie: ACC/VRA/QV slechts 185 en een haalbare target.

Thomas en Floriaan gingen naar 35/0/6, on target (bijna zes runs per over, chasen is rekenen!) waarbij de cover drives van Flo (een vlotte 41) een lust voor het oog waren. In de overs 8 tot en met 12 kwamen we echter helaas niet verder dan 14 runs in vijf overs. Thomas (18) stond zijn stinkende best te doen maar het werd hem – zeker geen schande! – niet makkelijk gemaakt door diverse bowlers die al vaak in de Topklasse hun overtjes draaien.

103 runs in 20 overs betekende nog 84 runs van de laatste tien overs voor Bart Foget en Stijn de Leede. 8,4 runs per over maken betekent dat je het niet meer in singles kunt maken en dus iedere over ten minste een boundary moet slaan – een moeilijke taak.

Toch brachten Bart en Stijn VCC met fantastisch batten terug in de wedstrijd. VCC kwam zowaar nog in de buurt met 33 (!) runs in de laatste drie overs; een prestatie van formaat. 185-181 was de einduitslag. Bart 55 not out en Stijn 36 not out met strike rates rond de 100.

Natuurlijk overheerste direct na afloop een gevoel van teleurstelling. Maar de realistische conclusie is dat VCC boven verwachting presteerde. Het team werd tweede, deed in de halve finale een Houdini-act en de landelijke finale was een bonus. Vooraf werd ACC/VRA/QV als de grote titelfavoriet gezien. Dat VCC hen naderde op de kleinst denkbare marge is wederom een teken dat VCC als team en individueel enorm is gegroeid.

Geef een reactie